عنوان
۳. زمین، سومین سیاره منظومه شمسی زمین این پیر ۴.۵ میلیارد ساله که خانه ماست، سومین سیاره منظومه شمسی به حساب می‌آید. در منظومه شمسی زمین (Earth) دارای بهترین بافت حیاتی است؛ در واقع فاصله مناسب زمین با خورشید (چیزی در حدود ۱۵۰ میلیون کلیومتر)، مدار چرخشی مناسب، دمای متعادل و طول مناسب شب و روز دنیایی مناسب را برای حیات پدید آورده است، بطوری که این حیات میلیاردها سال است ادامه دارد. زمین اولین سیاره دارای قمر در مدار خورشیدی منظومه شمسی است و دو سیاره پیشین قمری ندارند. اما قمر چیست؟ قمر در واقع یک کره آسمانی است که از نظر بافت، اتمسفر و نیروی گرانش می‌تواند شباهت بسیاری به سیاره داشته باشد. اما بزرگترین تفاوت یک قمر با سیاره، مدار گردش آن است. بطوری که قمر به دور خورشید نمی‌چرخد، بلکه در مدار سیاره گیر افتاده و به دور سیاره می‌چرخد. ماه تنها قمر سیاره زمین است که حدودا هر ۲۷ روز یکبار به دور زمین می‌چرخد و البته در همین مدت زمان هم به دور خودش می‌چرخد. بنابراین همیشه یکطرف ماه از دید ناظر زمینی پنهان است و با عنوان “سمت دور ماه” شناخته می‌شود. این حالت برای قمرهای دیگر هم در منظومه شمسی نیز اتفاق می‌افتد. به این پدیده قفل جزر و مدی یا قفل گرانشی می‌گویند.